Magazines

Article in the “Real Rhodes” magazine

 

Loizos Katinas is a true connoisseur when it comes to Alternative Realities and Symbolism. He paints with his own special style, with depth.

The Rhodian artist began his dynamic journey at an early age as a hobby-not in his wildest imagination could he have envisaged where this path would lead him. He is an inspirational painter, creating remarkable art work- images of Dream Worlds and Alternative Realities.

“I believe that the creation of art is based on the need to express oneself and to externalize ones ideas and here I have the same opinion as other artists in the field of fantasy.. This need is different for each person but it is the foundation of all cultures. This is the core of inspiration. We can’t make the world as we want it but we can paint the world as we want it!

Using art we create our own worlds. Most of us, as we age, become hard and blind to the beauty of life. The dreams of our youth start to fade becoming just a distant memory until they finally disappear. The difficulties of life do not allow us to keep our eyes and our mind open. Often our mind seems to be travelling, as on a train track, with no possibility of seeing the beauty of the whole landscape. The imagination in the art is the antidote, the food of the soul. I always do my best to keep the magic of imagination alive and to inspire others through my art.” 

 

Άρθρο στο Αγγλόφωνο περιοδικό «Real Rhodes»

 

Ο Λοΐζος Κατίνας είναι ένας πραγματικά καλός γνώστης τού χώρου τού συμβολισμού και της εναλλακτικής πραγματικότητας.  Δημιουργεί με την δική του ιδιαίτερη τεχνοτροπία,  έργα διαθέσιμα προς εμβάθυνση.

Ο Ρόδιος καλλιτέχνης άρχισε το δυναμικό ταξίδι του στην τέχνη σε μικρή ηλικία σαν χόμπι χωρίς να μαντεύει τους φανταστικούς δρόμους που το ταξίδι αυτό θα τον οδηγούσε. Είναι ένας πολύ εμπνευσμένος ζωγράφος πού δημιουργεί ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτες εικόνες από  ονειρικούς κόσμους και εναλλακτικές πραγματικότητες. 

«Η δημιουργία στην τέχνη βασίζεται στην ανάγκη για εξωτερίκευση των ιδεών μας και εδώ έχω την ίδια γνώμη με άλλους καλλιτέχνες του χώρου της φαντασίας. Αυτή η ανάγκη είναι διαφορετική για τον καθένα. Είναι όμως το θεμέλιο όλων των πολιτισμών. Είναι  ο πυρήνας της έμπνευσης. Δεν μπορούμε ίσως να φτιάξουμε τον κόσμο όπως τον θέλουμε, μπορούμε όμως να τον ζωγραφίσουμε όπως τον θέλουμε!

Χρησιμοποιώντας την τέχνη δημιουργούμε τους δικούς μας κόσμους. Οι περισσότεροι από μας, όσο μεγαλώνουμε, γινόμαστε όλο και πιο σκληροί, πιο τυφλοί στις ομορφιές της ζωής. Η φαντασία που είχαμε μικροί αρχίζει να ξεθωριάζει, γίνεται μακρινή ανάμνηση έως ότου εξαφανιστεί. Οι δυσκολίες της ζωής δεν μας αφήνουν να κρατάμε ανοιχτά τα μάτια και το νου μας. Ο νους μας μοιάζει να κινείται πάνω στις γραμμές τραίνου και δεν μπορεί να ξεφύγει για να ανακαλύψει όλες τις ομορφιές του τοπίου. Η φαντασία στην τέχνη είναι το αντίδοτο, η τροφή της ψυχής. Έτσι προσπαθώ να κρατήσω την μαγεία της φαντασίας ζωντανή και να εμπνεύσω  άλλους μέσω της τέχνης μου».

Excerpt from an article in the newspaper “Drassis”.

Art is said to open a window to the imagination, to travel the mind, is the meaning behind the “lines”. This is what the painter Loizos Katinas is trying to do, who states: “For me, art is a window to the imagination that can smooth out the rocky landscape of reality.
The main concern in my own art, in what I want to convey on the canvas, is that the person is at the center. The performance of emotions plays a primary role here.
In a few words, I want to force the viewer to become co-responsible as the recipient of the images. It’s up to him if he wants to look a little beyond the horizon that this little window into the imagination shows him.”

Απόσπασμα από άρθρο στην εφημερίδα «η Δράσις»

Η τέχνη λένε ότι ανοίγει ένα παράθυρο στη φαντασία, ότι ταξιδεύει το νου, είναι το νόημα πίσω από τις «γραμμές».  Αυτό προσπαθεί να κάνει ο ζωγράφος Λοΐζος Κατίνας, ο οποίος δηλώνει:   

«Για μένα η τέχνη είναι ένα παράθυρο στη φαντασία το οποίο μπορεί να εξομαλύνει  το βραχώδες τοπίο της πραγματικότητας. 

Κύριο μέλημα στη δική μου τέχνη, σε αυτό που θέλω να μεταφέρω στον καμβά είναι να βρίσκεται στο επίκεντρο ο άνθρωπος. Πρωταρχικό ρόλο εδώ παίζει η απόδοση των συναισθημάτων.

Θέλω εν ολίγοις να αναγκάσω το θεατή να γίνει συνυπεύθυνος ως αποδέκτης των εικόνων.  Από τον ίδιο εξαρτάται αν θέλει να κοιτάξει λίγο πιο πέρα από τον ορίζοντα που του δείχνει αυτό το μικρό παράθυρο στη φαντασία».